DETINJSTVO CARA NIKOLAJA II – Ilja Surguov

Sadržaj:

DETINJSTVO CARA NIKOLAJA II – Ilja Surguov

Nikolaj Drugi je na presto stupio 1894, nakon iznenadne smrti svog oca, Aleksandra Trećeg. Krunisan je u moskovskom Kremlju 1896. Za vreme njegove vladavine proslavljena je 300. godišnjica carskog doma Romanovih 1913. godine. Vođena su dva rata, rusko-japanski i Prvi svetski rat, i dogodile su se tri revolucije – 1905, i potom februarska i oktobarska 1917. godine koja je, pod parolom jedinstva Rusije, zapravo istu bacila na kolena sa kojih će ustati tek posle sedam decenija, ovaj put, komunističkog samovlašća.

Ona je u biti vrlo slojevita, to je najpre, topla priča o detinjstvu, napisana zanimljivo i bajkovito, poletnim i jednostavnim jezikom, tako da je toplo preporučujemo čitaocima svih starosnih doba.

To je ispovest čoveka koji je proveo izvestan deo života sa ruskom carskom porodicom. Ujedno knjiga se može čitati i kao izvanredno istorijsko svedočanstvo.

Ovo je knjiga koja, itekako ima šta da kaže i roditeljima, vaspitačima, psiholozima, pa i sociolozima i filosofima. Ona je najzad i vrlo uspelo umetničko delo, od onih dela kojima se čitalac vraća, nalazeći u njima za sebe uvek nešto novo…

Ova čudesna knjiga je delo koje očiglednim primerom pokazuje koliko sa stvaralačkog stanovišta žanrovske podele u književnosti imaju malo smisla.

Autor knjige je sahranjen na ruskom groblju Sen-Ženevjev-de-Bua, u predgrađu Pariza. Nedaleko od njega počivaju i zemni ostaci Vladimira Konstantinoviča Olengrena, čoveka na osnovu čije priče je napisao svoju povest o detinjstvu poslednjeg ruskog Cara.

Carevina Rusija je bila verni saveznik Srbiji do svog pada 1917. godine, a njenim nestankom nestao je i glavni pokrovitelj i oslonac Srbije. Međutim, i ta tragedija ruske države i njenog vladara i naroda imala je, posredno, dobrobiti za Srbiju. Milionska reka izgnanika iz Rusije imala je i svoj rukavac prema tadašnjoj Kraljevini Srba Hrvata i Slovenaca. Tada je u Srbiju stiglo oko 40.000 mahom umnih i obrazovanih Rusa, koji će svojim znanjem dati veliki doprinos prosperitetu srpske države.

O autoru:

Pisac Ilja Dmitrijevič Surgučov nepoznat je ovdašnjoj čitalačkoj javnosti.

Oglašen posle Oktobarske revolucije za neprijatelja novog poretka, Ilja je doživeo da njegova dela budu sistematski zanemarivana, tako da je i u svojoj Rusiji nedovoljno poznat. Rođen 1881. godine, Surgučov 1904. godine upisuje Petrogradski univerzitet, odsek istočnjačkih jezika, gde izučava mongolski jezik i Konfučijevu filosofiju, a 1907. godine dobija zvanje sinologa. Prve osvrte, beleške, satire i pripovetke Surgučov objavljuje u mesnom listu „Severni Kavkaz“, a zatim i u „Stavropoljskom satirikonu“ i „Cvrčku“ („Sverčok“). Pisac se u njima bavi savremenošću; nadahnuće mu je neposredno okruženje, svakidašnjica ruske provincije, sa svim njenim vrlinama i manama. Bespoštedno je šibao po bahatosti vlastodržaca, njihovoj podmitljivosti i lihvarstvu, kao i po učmalosti, pokondirenosti i ostalim porocima provincijske sredine. Pripovetke Surgučova bile su prihvaćene od čitalačke publike i pozdravljene od strane kritičara.

Posleratne godine Surgučov provodi u krajnjem siromaštvu. Hodao je po hladnom vremenu francuskim ulicama u izlizanim letnjim papučama, bez čarapa, u starom, prljavom plaštu, kao neki klošar. Kada mu je u bolnici umrla žena, nije imao para za sahranu. Morao je taj tužni posao da obavi na dug. Umire u sobičku na šestom spratu prigradske bolnice „Bižon“, 19. novembra 1956. godine.

DETINJSTVO CARA NIKOLAJA II – Ilja Surguov

Pogledajte i našu stranicu online knjižara Vesela knjiga Valjevo na Facebook strani.